"Tijger" Missy daagt Poema uit

missy is geintegreerd
Auteur: ellen en de birmanen (---.cable.wanadoo.nl)
Datum: 28-08-2005 09:44

missy is nu helemaal ingeburgerd. na bijna 4 weken heeft ze definitief haar draai gevonden.was ze van de week aan het spelen met een pingpongballetje waar ik ontzettend blij mee was, komt ze nu net de kamer in rennen met poema achter zich aan.ze springt op de stoel en loopt poema een partij uit te dagen. van de stoel, op de stoel, naar de serre, van de serre naar de huiskamer. komt ze onderweg een balletje tegen moet die het ook ontgelden. die krijgt een gooi van die lange poten van haar.

ik zie je wel hoor tijger

he, waar is die rooie nou?

kiekeboe hier ben ik

maak dat je wegkomt rooie, anders zal ik je...

ellen

Missy krijgt Muffin op bezoek.

Het gaat goed met Missy. Ze raakt steeds meer thuis.
Hier lag ze lekker in een stoel en toen sprong opeens oude Muffin erbij. Ze bleef rustig liggen, en gaapte eens verveeld.....

Weerzien met Missy

Het eerste dat mam en ik van Missy te zien kregen bij ons bezoek aan Ellen: een buikje met een paar hechtingen.

Heel deftig....met keihard stemgeluid...

Missy is heel rank, met ongelooflijk lange poten. Er moet iets oosters in haar genen zitten.

Mam midden tussen de honden....waar Missy prima mee kan opschieten. Alleen met Fleur gaat het wat minder, maar die is ook zo groot....

Missy wordt verwend...ze is gek op slagroom, en wij ook!
Zie je dat komisch uitgestrekte achterpootje?

ik krijg een kusje :-)

Heel bijzonder dat een zwervertje toch zo maar op schoot komt bij een vreemde.

Weerzien met Missy - met foto's
Auteur: margali (---.speed.planet.nl)
Datum: 20-08-2005 16:35

Ik ben een ontzettend gelukkig en tevreden mens! Vanochtend ben ik op bezoek gegaan bij Ellen en Arie. Zij zorgen behalve voor hun eigen Birmanen en Maine Coons (9 stuks totaal geloof ik), en hun 4 honden, ook sinds kort voor "mijn" Missy. Mijn moeder, die bij me logeert, was ook mee en heeft heel erg genoten, niet in het minst van de overheerlijke moorkop die ons werd aangeboden.

Ik kon Missy gewoon op de arm dragen hoewel ik toch een vreemde voor haar ben, want weet zij veel dat ik haar geadopteerd heb .... Ik vind dat toch bijzonder voor een katje dat zo lang in de tuinen hier heeft gezworven.

Missy is niet meer "mijn" katje, maar is echt "ons" katje geworden. Ellen en Arie vinden haar een schatje, en zijn gek met haar. Met een blij hart kon ik zien hoe mevrouwtje - die "Amsterdamse straatkat" - volkomen haar draai heeft gevonden. Ze kan uitstekend opschieten met iedereen, heeft een speciale voorliefde voor Arie, en als er een kat op "haar" plankje in de ren ligt dan krijgt die een paar gedecideerde en bliksemsnelle petsen voor z'n kop als-ie niet vlot plaats maakt....

Kortom: een hele belevenis om haar eindelijk rustig te kunnen bekijken, en te zien hoe een fantastisch leventje deze dame nu heeft gekregen.

Ellen en Arie, ik ben jullie ontzettend dankbaar. Geweldig om dit te mogen zien.

Missy's charme-offensief

Vanmiddag moest ik na m'n werk in de stromende regen op de fiets naar huis. Grote bos bloemen in m'n hand, waterstraaltjes over m'n rug en andere onnoembare plaatsen, en met een big smile op m'n gezicht... want Missy zit veilig binnen. Misschien ben ik een trut, maar dat hele gebeuren moet echt nog een beetje bezinken. Ik ben er nog erg mee bezig.

's Avonds krijg ik een mailtje met foto's van Ellen, over gisterern, de dag dat Missy gecastreerd werd:
"kijk eens hoe ik arie aantrof toen ik gisteravond thuis kwam :) lief he. ze bleek al bijna de hele avond bij hem op schoot te liggen. enne missy was vannacht zo stierlijk vervelend keihard mauwen noem maar op,dat ik haar mee heb genomen naar de slaapkamer. ze heeft dus tot vanmorgen heerlijk tussen de honden op het waterbed geslapen. verwend mormel is het nu al"
ellen en arie
www.catteryvantdekkershof.nl

Missy gesteriliseerd

UPDATE MISSY:
Auteur: ellen en de birmanen (---.cable.wanadoo.nl)
Datum: 11-08-2005 19:28

zoals de kop het al aangeeft is Missy vanmorgen door de dierenarts gesteriliseerd. ze heeft in de bench thuis lekker bij mogen komen. nu loopt ze heerlijk door het huis rond. ze heeft 5 hechtingen die er over 10 dagen uit mogen.alles was goed, ze was niet zwanger, had niet geovuleerd (was dus niet gedekt).marga is ook op de hoogte dat haar meisje is geholpen en dat ze weer lekker thuis is.
ellen

Verjaardagscadeautje: Missy mag blijven!

Vanavond hebben Ellen en Arie mij een geweldig verjaardagscadeau gegeven. Missy mag blijven!!! Ze blijft mijn geadopteerde katje, en ik draag ook de verantwoording voor haar medische verzorging, maar ze mag bij hen blijven wonen. Missy jij slimmerik je hebt je zo voorbeeldig gedragen .... je hebt je er aardig ingewerkt bij al die Heilige Birmanen en die 4 honden (en hun baasjes niet te vergeten)... je bent met je gat in de roomboter gevallen (zoals iemand op het prikbord treffend zei).

Update over Missy:
het gaat heel goed met missy. ze komt uit zichzelf bij je liggen, je mag haar op dr buik aaien, ze eet, ze poept, ze drinkt, ze plast. vanavond heb ik haar voor het eerst horen spinnen. sprong uit zichzelf bij arie op schoot toen hij de hele avond achter de computer zat.kortom missy heeft haar draai gevonden.dat kan je ook tegen ilkay zeggen dat het beregoed gaat met haar.
ellen en arie
www.catteryvantdekkershof.nl

Bericht van Ellen: Missy mag naar binnen.

Bericht op het kattenprikbord:
Auteur: ellen en de birmanen (---.cable.wanadoo.nl)
Datum: 06-08-2005 19:22

gisteravond missy uit het katerverblijf gehaald en in de kittenkooi in de huiskamer gezet. zo kon ze wennen aan de rest van de dieren. ze was echter zo op dr gemak dat ik vanmorgen de deurtjes van de kittenkooi open heb gezet.

summer was erg nieuwsgierig en liep heel voorzichtig bij missy de kittenkooi in.

hier was missy uit de kittenkooi en vond 1 van de 4 honden op dr weg. dat vond ze totaal geen probleem. ze loopt er niet voor weg. alleen flair is eng. maar flair is groot en lomp. flair is een golden retriever.

hier ligt ze eind van de middag in de krabpaal te slapen. moe van alle indrukken. je kan aan haar gedrag zien dat ze niet gewend is om binnen te zijn. ze wil maar naar buiten, is bang voor geluiden zoals de wasmachine, droger en stofzuiger. op dit moment zit ze lekker buiten in de ren. de kittenkooi is weer op geruimd. we laten missy lekker los lopen. op een grommetje en blaasje na gaat het zijn gangetje. maar daar bemoei ik me niet mee.ze gaat wel kopjes geven en komt heel soms uit dr zelf ff langs je been strijken.kortom missy is binnen en het lijkt allemaal zeer voorspoedig te lopen.
ellen

Missy Almina gevangen en naar Voorburg

Hier is Missy net gevangen, en wordt er een deken over de vangkooi gedaan om haar te kalmeren. Ik kon het nog net vanachter de struiken vastleggen. Het vangen heb ik niet gezien: we moesten met z'n allen naar binnen behalve de vangster.














Ilkay, trots en opgelucht dat "zijn" Missy eindelijk een beter lot krijgt.




























Missy zit hier in het katerverblijf. Ellen heeft haar net uit de vangkooi gehaald en kan haar al meteen aanhalen. Ilkay kijkt toe.














Verslag:
Gisteravond kreeg Missy nog eten, waar ze trouwens al om stond te vragen.....slim katje.....bliksemsnel had ze doorgekregen waar ze eten kon krijgen. Ze kreeg volgens de instruktie vanochtend geen ontbijt, en toen ik 's middags uit m'n werk kwam zag ik dat ze in Ilkay's tuin onder z'n balkon stond te vragen om voer.

De kattenvangster van de Stichting Amsterdamse Zwerfkatten kon meteen al komen i.p.v. vanavond 8 uur. Ze had een collega bij zich plus 2 kooien.
De grote vangkooi werd neergezet, voer erin, luikje omhoog met touw eraan, en al meteen hoorden we een buurvrouw op een balkon zeggen: "ik zie haar al".... Wij doken met z'n allen het huis in zodat de vangster alleen met Missy was. En binnen minder dan 2 minuten was de klus geklaard. Missy schrok vreselijk en ging tekeer, maar een deken over de kooi maakte haar meteen stil.

Tussen haakjes: het schreeuwen hield op vanaf het moment dat we haar gingen voeren. Ze was volgens ons niet eens krols: ze was gewoon aan het verhongeren. Verderop was een vrouw die geen katten heeft, maar wel altijd zomaar een bordje eten neerzette voor alle katten uit de buurt. Deze vrouw was op vakantie gegaan zonder zich te realiseren dat er dan dus geen vervanging was. En vanaf dat moment is Missy gaan schreeuwen van de honger.

Ilkay en ik vonden het bloedspannend, en op de foto's zie je hem trots naast de kooi. Afscheid van de dames van de stichting, en toen het volgende avontuur in de auto. Met de deken half over de kooi konden we Missy goed zien liggen, pootjes onder zich gevouwen, heel rustig naar buiten kijkend. Het deed haar allemaal niks, of we nou 50 of 100 km. reden.

Bij Ellen is ze meteen in haar nieuwe verblijf gezet. En kon ik nog eens goed zien hoe mooi ze was. Leeftijd van 5 maanden die ik geschat had was duidelijk te weinig, maar ik had me vanochtend gerealiseerd dat ik ook alleen maar met grote Maine Coons / Perzen leef.....dus ik heb een vertekend beeld.
Ellen heeft haar goed bekeken en schatte haar wat ouder. Ze is echt ontzettend lief, en zowel Ilkay als ik hebben echt een gevoel van pijn dat we haar moesten achterlaten. Wetende dat ze niet beter terecht had kunnen komen. Maar oh wat zullen we dit meissie missen.

Hier nog wat foto's ter aanvulling op de prachtige foto's van Ellen (en Ellen: bedankt dat je me meteen belde over hoe het ging. Daar ben ik erg blij mee)
Iedereen dank die meegeleefd en geduimd heeft.

Ilkay m'n vriend...zonder jou was dit nooit gelukt. Want ik kon op 2-hoog niks beginnen. Je hebt je fantastisch aan alle afspraken gehouden, klokslag 8 uur 's avonds werd Missy's diner geserveerd. Je bent vroeger opgestaan voor haar ontbijt ondanks dat je vakantie hebt. Je hebt het echt geweldig gedaan. Heel hartelijk bedankt.

************************************************************************************

En hieronder het eerste bericht van Ellen op het prikbord, terwijl Ilkay en ik doodmoe maar gelukkig weer op de terugweg naar huis waren:

vanmiddag is bij Marga en Ilkan Missy gevangen. vervolgens hebben marga en ilkan missy bij ons gebracht. missy is een erg mooi en lief poesje van een maand of 7 oud.
ze heeft een heel blikje gourmet op en viel ook gelijk aan op de harde brokken.
ik stond eigenlijk in 2strijd. zal ik gelijk met haar naar de dierenarts gaan of wachten tot maandag? ik ben vanavond maar gegaan. gewoon om te laten kijken of ze misschien al gechipt had geweest.
ze was dus niet gechipt. inmiddels heeft ze wel een chip en is ze ingeent en ontwormd. donderdag de 11e moet ik haar brengen om 9 uur en dan wordt ze gesteriliseerd.
ze zit nu weer in het katerverblijf. maar ik denk dat ik haar zaterdag introduceer bij mijn katten.
de schoonmoeder van de dierenarts assistente zat ook in de wachtkamer met haar katten en zij zoekt nog een poesje. dus wie weet. ik hou jullie op de hoogte.
ellen

Poesje wordt gevoerd door Ilkay

Na m'n mislukte poging om het schreeuwende poesje te vangen had ik me erbij neergelegd dat we voorlopig nog even haar geschreeuw zouden moeten aanhoren. Ik had Ilkay een grote lading voer gegeven, en gisteravond ging hij blikvoer en brokjes neerzetten. Ik kon het hele tafereel vanaf m'n balkon gadeslaan.

Uiteraard kwam er bliksemsnel een zwarte kater bijzitten die niet tegen te houden was, Hij kreeg omwille van de rust ook wat te eten, en Ilkay bleef erbij staan. Al snel kwam Poesje tevoorschijn, en begon - op haar favoriete plekje - nog een beetje schichtig te eten. Ilkay negeerde haar, bleef bezig met de zwarte kater die wou kroelen, maar liep wel steeds een paar pasjes richting Poesje. Ze keek wel, maar bleef zitten. De zwarte kater fungeert hier een beetje als geruststelling denk ik: met hem gebeurt niks, dus met haar ook niet. Als dit zich vaker herhaalt zal ze meer aan Ilkay wennen en zich veiliger voelen....

Gisteravond laat hoorde ik haar nog schreeuwen, zag dat Ilkay vanaf z'n balkon omiddellijk ging kijken. Maar voor mij was het te donker. Vannacht toen ik Benneke voerde hoorde ik haar niet, en nu ik opgestaan ben ook niet.Ik hoop dat dit betekent dat ze eindelijk geen honger meer heeft ??? Of ze nou wel of niet krols is/was ??? het blijft een vraagteken.Ik mis haar nu, maar ben tegelijk blij dat ze even rust heeft.......

VERVOLG:
Ik werd op m'n werk steeds onrustiger.Had Poesje vannacht dus niet gehoord, en vanochtend niet. Begon me af te vragen of iemand haar in frustratie over het constante door merg-en-been gaande geschreeuw iets had aangedaan.Ben net thuisgekomen en heb m'n helper Ilkay meteen gebeld. Zoals altijd zat hij aan z'n computer vastgeplakt ....

Alles is in orde, ze was vanochtend komen eten samen met de zwarte kat. Ze hebben de helft laten staan, dus misschien is Ilkay iets te gul met voer.....maar dat hindert even niet. En .... hij heeft haar niet meer horen schreeuwen.

Er zijn verschillende mogelijkheden1. ze was toch niét krols, maar schreeuwde van de honger2. ze was allebei, maar door haar te voeren is de krolsheid verdwenen?

UPDATE:
donderdag is de grote dag: op die dag krijgt Poesje geen eten, en wordt ze hopelijk 's avonds rond 8 uur gevangen door Jans, de kattenvangster van de Stichting Zwerfkatten Amsterdam (die dus géén hokken vrij heeft, net zo min als de andere asiels in Amsterdam).Vervolgens wordt ze aan mij overhandigd, en rijden Ilkay en ik met Poesje naar Voorburg.

Daar krijgt mevrouwtje de beschikking in haar eentje over een schitterend katerverblijf plus buitenren, van waaruit ze - geisoleerd - de andere katten van de Cattery kan zien. Ze wordt door de dierenarts nagekeken, geënt, ontwormd, en gechipt. En dan z.s.m. de sterilisatie (bv. een weekje na de enting). Als ze helemaal gezond is mag ze bij de andere katten en honden, kijken hoe dat gaat. En wordt er een ander adres voor haar gezocht.

De stichting is heel blij met deze oplossing (ik ben trouwens donateur geworden) en kon daarom ook al snel hulp bieden ook al hebben ze het razend druk.Dus: begin maar met duimen...... ik hoop zo dat het lukt.

Mijn poging om haar te vangen mislukt

Ik werd door de turkse familie met open armen ontvangen. Oudste zoon en dierenliefhebber Ilkay zette een stoel voor me in de tuin van hun buren (want daar zat poes het meeste). Die buurman kwam er ook bij, en vond het ook allemaal prima, en zat steeds mee te gluren Alles trok zich vervolgens terug en ik zat rustig in de tuin met een bak tonijn.

Na 3 kwartier zag ik Poesje. Heel jong, ik schat 5 maanden. En toch inderdaad zo te horen krols. Mogelijk krols voor de eerste keer, en hebben we haar daarom niet eerder gehoord. Ze is wel overal gesignaleerd de afgelopen weken. Ze at op een gegeven moment van m'n vingers, maar toen ik haar na zo'n 6 hapjes wou pakken glipte ze weg....ik ben ook een stijve hark helaas, met slechte rug en benen, en zij is watervlug.Ze is daarna nog wel teruggekomen, heeft weer van m'n vingers af gegeten, maar schoot steeds weer terug..... Even later keerde ze zich om en verdween. Ik hoorde haar tuinen verderop weer schreeuwen. Ze is schichtig dus, maar niet wild.

Ilkay en ik zijn samen naar de stichting zwerfkatten amsterdam gereden. Vangkooien heeft geen zin: daar is ze te klein en licht voor. De stichting zit overvol, maar vindt gelukkig dat dit poesje opgenomen hoort te worden. Poesje is nu op een wachtlijst gezet, en komt hopelijk over 2 weken aan de beurt voor de kattenvangster. Intussen moet Ilkay op vaste tijden en een vaste plek gaan voeren. Hij is 14, maar een doordenker. Zei opeens in de auto: "ja, het gaat wel om een leven".... en later toen we van de stichting wegreden: "ik heb heel veel geleerd...."