Poesje wordt gevoerd door Ilkay

Na m'n mislukte poging om het schreeuwende poesje te vangen had ik me erbij neergelegd dat we voorlopig nog even haar geschreeuw zouden moeten aanhoren. Ik had Ilkay een grote lading voer gegeven, en gisteravond ging hij blikvoer en brokjes neerzetten. Ik kon het hele tafereel vanaf m'n balkon gadeslaan.

Uiteraard kwam er bliksemsnel een zwarte kater bijzitten die niet tegen te houden was, Hij kreeg omwille van de rust ook wat te eten, en Ilkay bleef erbij staan. Al snel kwam Poesje tevoorschijn, en begon - op haar favoriete plekje - nog een beetje schichtig te eten. Ilkay negeerde haar, bleef bezig met de zwarte kater die wou kroelen, maar liep wel steeds een paar pasjes richting Poesje. Ze keek wel, maar bleef zitten. De zwarte kater fungeert hier een beetje als geruststelling denk ik: met hem gebeurt niks, dus met haar ook niet. Als dit zich vaker herhaalt zal ze meer aan Ilkay wennen en zich veiliger voelen....

Gisteravond laat hoorde ik haar nog schreeuwen, zag dat Ilkay vanaf z'n balkon omiddellijk ging kijken. Maar voor mij was het te donker. Vannacht toen ik Benneke voerde hoorde ik haar niet, en nu ik opgestaan ben ook niet.Ik hoop dat dit betekent dat ze eindelijk geen honger meer heeft ??? Of ze nou wel of niet krols is/was ??? het blijft een vraagteken.Ik mis haar nu, maar ben tegelijk blij dat ze even rust heeft.......

VERVOLG:
Ik werd op m'n werk steeds onrustiger.Had Poesje vannacht dus niet gehoord, en vanochtend niet. Begon me af te vragen of iemand haar in frustratie over het constante door merg-en-been gaande geschreeuw iets had aangedaan.Ben net thuisgekomen en heb m'n helper Ilkay meteen gebeld. Zoals altijd zat hij aan z'n computer vastgeplakt ....

Alles is in orde, ze was vanochtend komen eten samen met de zwarte kat. Ze hebben de helft laten staan, dus misschien is Ilkay iets te gul met voer.....maar dat hindert even niet. En .... hij heeft haar niet meer horen schreeuwen.

Er zijn verschillende mogelijkheden1. ze was toch niét krols, maar schreeuwde van de honger2. ze was allebei, maar door haar te voeren is de krolsheid verdwenen?

UPDATE:
donderdag is de grote dag: op die dag krijgt Poesje geen eten, en wordt ze hopelijk 's avonds rond 8 uur gevangen door Jans, de kattenvangster van de Stichting Zwerfkatten Amsterdam (die dus géén hokken vrij heeft, net zo min als de andere asiels in Amsterdam).Vervolgens wordt ze aan mij overhandigd, en rijden Ilkay en ik met Poesje naar Voorburg.

Daar krijgt mevrouwtje de beschikking in haar eentje over een schitterend katerverblijf plus buitenren, van waaruit ze - geisoleerd - de andere katten van de Cattery kan zien. Ze wordt door de dierenarts nagekeken, geënt, ontwormd, en gechipt. En dan z.s.m. de sterilisatie (bv. een weekje na de enting). Als ze helemaal gezond is mag ze bij de andere katten en honden, kijken hoe dat gaat. En wordt er een ander adres voor haar gezocht.

De stichting is heel blij met deze oplossing (ik ben trouwens donateur geworden) en kon daarom ook al snel hulp bieden ook al hebben ze het razend druk.Dus: begin maar met duimen...... ik hoop zo dat het lukt.